Dit is de lagere school, waar Donna en ik eerst zullen lesgeven en veel ervaring opdoen.
Wat vooral opvalt tijdens de rit daarheen was de slechte staat van de weg. De hoofdwegen zijn gemaakt van beton met veel putten in, maar het is doenbaar er te rijden. Wanneer je deze echter verlaat, kom je terecht op zandwegen met putten, stenen, ...
Langs de wegen zie je vooral kerken en scholen. In de dorpjes vind je kleine winkeltjes met rietsuiker en groenten en fruit, zoals sinaasappel, tomaten, aardappelen en banaan. Ook garages zijn van de partij.
Hoe verder je van Nairobi weg gaat, hoe "armer" het wordt.
Langs de weg zie je vooral de Masaimannen en -jongens hun kudde hoeden. Deze bestaat meestal uit geiten, runderen of ezels. De geiten en runderen dienen als voedsel, de ezels eerder om water te dragen.
Het is ongeveer 80km rijden van Nairobi naar Il Parakuo, hier deden we ongeveer 2 uur over.
Het schooltje bevat 611 kinderen, jongens en meisjes tezamen.
We ontmoeten de directrice, een zeer vriendelijk persoon. Ze brengt ons in contact met de leerlingen en de leerkrachten.
Ik krijg de kans om wiskunde en wetenschappen te geven. Dit aan een 6de en 7de klas.
Elke school heeft zijn werkpunten maar deze school heeft een aantal zeer positieve eigenschappen:
- De leerlingen krijgen er 's middags eten.
- Er is drinkbaar water aanwezig.
- Ze hoeden geiten die ze verkopen voor geld, zoals een eigen handeltje.
- De leerkrachten kunnen er overnachten, dit is goed omdat ze vaak een hele afstand moeten afleggen. De staat beslist immers waar de leerkrachten geplaatst worden.
- Ze voeren eigen projecten uit.
Het was een zeer vermoeiende maar leuke dag. Ik kijk al uit naar het lesgeven!!
