Dinsdag:
Vandaag hadden we in de voormiddag een afspraak met Nathaniël. Hij zou de gevraagde documenten meenemen en alle overige zaken.
We hadden met hem afgesproken om 9uur, zodat Lut hem ook nog kon spreken. De man was een uur te laat. Lut kon niet meer met hem spreken, dus namen ik en Donna die taak over.
Wanneer we met Nathan alles overliepen, merkten we dat de helft maar in orde was. Hij krijgt de kans om dit nog in te halen, maar dat zal dan ook de laatste zijn. Wanneer alles niet in orde komt, verliezen ze hun band met VVOB.
In de namiddag hadden we een algemene vergadering. Deze ging naar mijn verbazing zeer vlot en was zeer aangenaam, zo zie je maar dat vergaderingen niet altijd saai moeten zijn!
Donna nam de taak als notulist op zich, aangezien ik dit vorige keer had gedaan. Ikzelf kreeg de opdracht een overzicht te geven over mijn ervaringen bij VVOB. Dit deed ik d.m.v. foto's en een Powerpoint.
's Avonds hadden we volk over de vloer. Mike en Bush kwamen eten. Dit was echt super gezellig ... Mike vertelde over zijn trip naar België en het verblijf bij ons thuis. Het was zeer interessant om aan te horen, hoe zij België en onze gewoontes bekijken.
Mike was zeer onder de indruk over onze infrastructuur qua wegen, huizen, gebouwen, busnetten, ...
Het was een super aangename avond!
Woensdag:
Vandaag maakte ik er een dag met Donna van ... meisjes nog eens ondereen. Een ontspannende dag.
We namen de bus naar Bomas en aten gezellig iets. Vervolgens lieten we ons nog eens voor de laatste keer gaan in "the mall".
We kwamen met veel en zeer mooie spulletjes terug!
's Avonds maakte Donna overheerlijke wraps, een ideale start voor een leuke avond!
We gingen voor de laatste keer weg!! Donna, Kelvin, Bush en ik maakten er een fantastische avond van!
Donderdag:
Ik pakte al mijn spullen in. Diegene die ik niet meer nodig had en niet meer terug mee ging nemen, gaf ik aan Bush. Hij weet perfect wie dat het beste kan gebruiken.
Tegen de middag gingen we naar het kantoor om afscheid te nemen en mij online in te checken.
's Avonds kwamen Viky, Kelvin en Bush eten. Ze bleven de hele avond/nacht. We hadden een enorme emotionele avond en ochtend! Het is niet gemakkelijk om vrienden achter te laten, je weet immers niet of je ze ooit terug gaat zien. Ik hoop het wel!
Vrijdag:
De 3 mannen en Donna brachten me naar de luchthaven. Onderweg kregen we een platte band EN Kelvin had geen reservewiel bij! Ik wou heel graag langer blijven, maar mijn vlucht missen dat wou ik nu niet.
Gelukkige kon hij via connecties iemand bereiken en raakte ik net op tijd op de luchthaven. Jammer genoeg had ik niet al te veel tijd om afscheid te nemen ...
Het was een prachtige ervaring en zou het zo opnieuw doen! Ik hoop dat ik terug kan keren. Dit land, deze mensen, die cultuur, ... hebben mijn hart gestolen.
Ik raad iedereen aan dit te doen.
Een project als dit maakt je zelfstandiger, ruimdenkender, geduldiger, meer begripvol, gedisciplineerder, vergroot je talenkennis, toont je meer cultuur, laat je meer relativeren, geeft je een andere kijk op eenvoudige zaken, vermindert vooroordelen, doet je nadenken over wat belangrijk is in het leven, geeft je vrienden voor het leven, geeft je nieuwe ervaringen op alle levensvlakken, maakt je meer communicatief en sociaal, ... en geeft je zo veel ervaringen mee, die je de rest van je leven kan gebruiken.
Ik ben blij dat ik deze kans heb gekregen van mijn ouders. Wanneer je zelf de kans krijgt, neem ze met beide handen aan en geniet er met volle teugen van!
Aan alle blog volgers, dank u wel voor de interesse en misschien tot de volgende keer!
Kwaheri,
Aline Bogaerts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten